Ustawa o ochronie danych osobowych z 1997 r.

Ustawa o ochronie danych osobowych z 1997 r. do niedawna była podstawowym aktem prawnym w Polsce, który regulował problematykę ochrony danych osobowych. Należy w tym miejscu wskazać, że wspomniana ustawa o ochronie danych osobowych z 1997 r. była implementacją rozwiązań zawartych w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych.

Jednak 25 maja 2018 r. ustawa o ochronie danych osobowych z 1997 r. została uchylona przez nową ustawę o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 r. Na wspomniany 25 maja 2018 r. przypada także początek stosowania przepisów Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (tzw. RODO).

Należy wskazać, że o ile przed 25 maja 2018 r. to ustawa o ochronie danych osobowych z 1997 r. była podstawowym aktem prawnym w zakresie ochrony danych osobowych, to obecnie takim aktem prawnym jest wspomniane wcześniej unijne rozporządzenie. Natomiast nowa ustawa o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 r., która to uchyliła poprzednio obowiązującą ustawę o ochronie danych osobowych z 1997 r., jedynie uzupełnia i dookreśla postanowienia RODO. Dlatego obecnie, szukając regulacji odnośnie ochrony danych osobowych, w pierwszej kolejności będziemy musieli sięgnąć właśnie do tekstu unijnego rozporządzenia, a dopiero później do polskiej ustawy o ochronie danych osobowych.

Można jednak zauważyć, że RODO w znacznej mierzenie nie wprowadzało rewolucyjnych zmian w stosunku do uregulowań ustawy o ochronie danych osobowych z 1997 r. Dlatego bardzo często unijne rozporządzenie o ochronie danych osobowych określa się raczej mianem ewolucji w podejściu do zagadnienia ochrony danych osobowych, a nie rewolucji.