Różnice między dyrektywą NIS a NIS2 są znaczące i odzwierciedlają rosnącą potrzebę skuteczniejszego podejścia do cyberbezpieczeństwa na poziomie Unii Europejskiej. Dyrektywa NIS2 wprowadza szereg istotnych zmian w porównaniu do swojej poprzedniczki.
Po pierwsze, rozszerzono zakres podmiotowy – nowe przepisy obejmują znacznie więcej sektorów, w tym m.in. usługi pocztowe, gospodarkę odpadami, produkcję wybranych wyrobów (np. farmaceutycznych czy elektronicznych), a także administrację publiczną. Wprowadzono również bardziej precyzyjne kryteria klasyfikacji podmiotów jako „kluczowe” lub „ważne”, co ma wpływ na zakres obowiązków i nadzoru.
Po drugie, NIS2 przewiduje bardziej rygorystyczne wymagania w zakresie zarządzania ryzykiem i zgłaszania incydentów. Obowiązki w tym zakresie zostały doprecyzowane i ujednolicone w całej UE, a podmioty muszą m.in. wdrażać konkretne środki zaradcze i raportować poważne incydenty w określonych terminach.
Po trzecie, zwiększono odpowiedzialność członków kadry zarządzającej. Zgodnie z NIS2, są oni nie tylko odpowiedzialni za wdrożenie środków technicznych i organizacyjnych, ale muszą również wykazać zaangażowanie w nadzór nad cyberbezpieczeństwem, w tym poprzez udział w szkoleniach.
Ponadto, nowe przepisy przewidują surowsze sankcje za nieprzestrzeganie obowiązków, w tym administracyjne kary pieniężne, które mogą być dotkliwe – zarówno dla organizacji, jak i osób zarządzających.
Ostatnią kluczową zmianą jest wzmocnienie współpracy i wymiany informacji między państwami członkowskimi, m.in. poprzez utworzenie europejskiej sieci współpracy (EU-CyCLONe) i usprawnienie komunikacji między CSIRT-ami oraz właściwymi organami krajowymi.
-
+
Jak przygotować firmę do wdrożenia dyrektywy NIS2?
Przygotowanie firmy do wdrożenia dyrektywy NIS2 wymaga kompleksowego podejścia do zarządzania cyberbezpieczeństwem. Pierwszym krokiem powinna być szczegółowa ocena ryzyka, która pozwoli zidentyfikować potencjalne zagrożenia dla ciągłości działania i bezpieczeństwa systemów informacyjnych. Na tej podstawie należy wdrożyć adekwatne środki techniczne i organizacyjne, umożliwiające skuteczne zarządzanie zidentyfikowanymi ryzykami.
Kolejnym istotnym elementem jest opracowanie i wdrożenie procedur zgłaszania incydentów bezpieczeństwa, zgodnych z wymaganiami dyrektywy – w tym określenie sposobu klasyfikowania incydentów oraz terminów i trybu ich raportowania do właściwych organów. Równie ważne jest odpowiednie przeszkolenie personelu, nie tylko technicznego, ale również zarządzającego, aby zapewnić świadomość zagrożeń oraz znajomość obowiązujących procedur.
Nie można także pominąć obowiązku utrzymywania kontaktu z właściwymi organami krajowymi oraz uczestnictwa w systemie wymiany informacji o zagrożeniach i incydentach, co stanowi kluczowy element systemu bezpieczeństwa na poziomie europejskim. Regularna aktualizacja działań i dokumentacji w oparciu o zmieniające się wymagania i pojawiające się zagrożenia będzie niezbędna do zapewnienia zgodności z NIS2.
