Czy można liczyć na szersze omówienie PUI w zakresie marketingu bezpośredniego i jak Państwo identyfikują czym jest marketing bezpośredni?
PUI musi być adekwatne do danego stanu faktycznego stąd trudno przeprowadzić test „w próżni”. Samo pojęcie marketingu bezpośredniego nie jest wystarczająco konkretne aby przeprowadzić szczegółową ocenę.
Administrator co do zasady ma aktualny i rzeczywisty interes w promocji swoich towarów i usług. Jako np. przedsiębiorca dany podmiot ma prawo do swobodnej działalności gospodarczej z czym wiąże się również reklama, kierowanie komunikatów w stosunku do swoich odbiorców. W tym miejscu warto wskazać, że reklama musi być zgodna z prawem. Jako negatywny przykład można wskazać stan faktyczny opisany w decyzji PUODO ws. PIONIER, gdzie adwokaci i radcowie prawni prowadzili działania marketingowe sprzecznie z wewnętrznymi regulacjami etycznymi, stąd nie mogli się powołać na PUI.
Należy też pamiętać, że w przypadku marketingu bezpośredniego wchodzą w grę przepisu Prawa telekomunikacyjnego i ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, z których wynika że w celu wysyłania treści marketingowych zgodnie z prawem konieczna jest uprzednia zgoda odbiorcy. Zgoda ta musi spełniać te same wymogi co zgoda na przetwarzanie danych osobowych. Na wymóg uzyskania niezależnej zgody w ramach PUI zwraca uwagę WSA w Warszawie w wyroku z dnia 18 listopada 2022 r., sygn. akt: II SA/Wa 715/22.
W przypadku niezbędności, z reguły trudno sobie wyobrazić realizację interesów ekonomicznych administratora bez marketingu. Dlatego też konieczna jest rzetelna ocena proporcjonalności.
Na ocenę proporcjonalności marketingu wpływ może mieć jego intensywność, agresywność – w skrócie: ingerencja w prywatność osoby. Inaczej ocenimy marketing telefoniczny wykonywany z dużą częstotliwością na jeden numer w nieodpowiednich porach, a inaczej sporadycznego maila.
Jak rozumieć marketing bezpośredni?
W praktyce dominuje szerokie rozumienie tego pojęcia. Będą to każde działania mające na celu sprzedaż towaru/usługi, a także budowanie wizerunku przedsiębiorcy i zbieranie informacji o tym jak postrzegają go konsumenci.
Ugruntowaną definicją w polskiej nauce prawa ochrony danych jest: „wszelkie działania promujące produkty lub usługi, które skierowane są do osoby, której dotyczą dane osobowe wykorzystywane w celu prowadzenia tej formy marketingu”1. We wskazanym wyżej wyroku WSA przywoływane jest stanowisko PUODO, wg którego marketingiem bezpośrednim jest również badanie satysfakcji klienta. Należy pamiętać, że zgodnie z ostatnimi zmianami w uprzednia zgoda jest konieczna w razie przesyłania na urządzenia końcowe marketingu bezpośredniego lub niezamówionych informacji handlowych (zgodnie z art. 172 Prawa telekomunikacyjnego obowiązującego od 1 stycznia 2023 r.). Informacje handlowe są jeszcze szerszym pojęciem i są zdefiniowane w ustawie o świadczeniu usług drogą elektroniczną jako: każda informacja przeznaczona bezpośrednio lub pośrednio do promowania towarów, usług lub wizerunku przedsiębiorcy lub osoby wykonującej zawód, której prawo do wykonywania zawodu jest uzależnione od spełnienia wymagań określonych w odrębnych ustawach, z wyłączeniem informacji umożliwiającej porozumiewanie się za pomocą środków komunikacji elektronicznej z określoną osobą oraz informacji o towarach i usługach niesłużącej osiągnięciu efektu handlowego pożądanego przez podmiot, który zleca jej rozpowszechnianie, w szczególności bez wynagrodzenia lub innych korzyści od producentów, sprzedawców i świadczących usługi.
